Rzym: nowe spojrzenie na duszpasterstwo młodzieżowe
Duszpasterstwo młodzieżowe dla salezjanów od zawsze było priorytetem. Aby być blisko młodych, trzeba ich słuchać, rozmawiać z nimi, interesować się ich sprawami. W dynamicznie zmieniającym się świecie konieczne jest nowe spojrzenie na rzeczywistość młodzieży.
Takie nowe spojrzenie na sytuację młodych katolików w Stanach Zjednoczonych zostało przedstawione w kilkusetstronicowym elaboracie ks. Pawła Wątora SDB, który po kilku latach wytężonej refleksji stanął do obrony pracy doktorskiej na temat: „Dzisiejsze katolickie duszpasterstwo młodzieży w Stanach Zjednoczonych. W kierunku jego odnowy w porównaniu i dialogu z modelami protestanckimi”.
Publiczna rozprawa pracy doktorskiej odbyła się w poniedziałek 20 marca 2023 r. na Wydziale Teologicznym Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego (UPS) w Rzymie, a przewodniczył jej Rektor uczelni ks. prof. Andrea Bozzolo SDB. Promotorem pracy był ks. prof. Rossano Sala SDB, profesor teologii pastoralnej UPS oraz konsultor w Sekretariacie Generalnym Synodu Biskupów, a recenzentami: ks. prof. Aimable Musoni SDB, wykładowca eklezjologii na UPS oraz ks. prof. Gustavo Cavagnari SDB, wykładowca teologii pastoralnej na salezjańskiej uczelni.
W tym ważnym momencie doktoranta wspierała mama, proboszcz rodzinnej parafii, licznie zebrani współbracia salezjanie, a także rzymscy przyjaciele i studenci z duszpasterstwa akademickiego, którym na co dzień towarzyszy ks. Paweł.
Adopcyjne duszpasterstwo młodzieży
W swoim wystąpieniu doktorant zwrócił szczególną uwagę na adopcyjne duszpasterstwo młodzieży, model proponowany przez Chapa Clarka, profesora Wydziału Młodzieży, Rodziny i Kultury w Fuller Seminary. Model ten nie sugeruje, że dorośli członkowie Kościoła powinni adoptować dzieci i młodzież jako swoje własne, ale raczej dostrzec i zrozumieć, że Bóg jest tym, który adoptuje wszystkich w swoim Synu Jezusie Chrystusie. W związku z tym każdy, kto jest 'w Chrystusie’, jest przybranym bratem dla każdego innego 'w Chrystusie’, niezależnie od płci, pochodzenia, pozycji czy wieku. Starsi chrześcijanie są starszymi braćmi i siostrami młodszych chrześcijan. Zatem, będąc adoptowanymi dziećmi przed Bogiem, chrześcijanie są rodzeństwem, członkami tego samego domu i rodziny Bożej, członkami tego samego Ciała Jezusa Chrystusa, w którym każdy jest obdarzony darami i powołany do jedności.
Jak wyjaśnił doktorant, „celem adopcyjnego duszpasterstwa młodzieży jest stworzenie środowiska, w którym młodzi ludzie są zachęcani do przeżywania swojego powołania w Chrystusie jako przedstawiciele Królestwa w rodzinie Bożej. Adopcyjne duszpasterstwo młodzieży jest nowym sposobem myślenia o duszpasterstwie młodzieży, ciekawą nowością, która niedawno pojawiła się w środowisku protestanckim w Stanach Zjednoczonych. W tym podejściu duszpasterstwo dzieci, młodzieży i rodzin nie jest już programem stworzonym dla nich, ale raczej celowym i relacyjnym partnerstwem z nimi. Adopcyjne duszpasterstwo młodzieży to systematyczne, przemyślane i zorganizowane działanie całej wspólnoty. Jest to również sposób na pomoc wspólnotom i parafiom w postrzeganiu duszpasterstwa młodzieżowego jako pomostu do integracji, uczestnictwa i wkładu w ciało Chrystusa”.
Z kolei promotor pracy wskazał m.in. na jej wymiar ekumeniczny, podkreślając te same problemy i wyzwania obecne w życiu młodych katolików i protestantów oraz na związek omawianych kwestii z propozycją salezjańską mającą swoje źródło w doświadczeniu ks. Bosko.
Radość z obrony pracy doktorskiej ks. Pawła Wątora była kontynuowana w klimacie rodzinnym podczas kolacji we wspólnocie pw. św. Franciszka Salezego, do której należy nowy doktor teologii.
ks. Krzysztof Tomeczkowski SDB
