Lizbona: Światowe Dni Młodzieży 2023
Światowe Dni Młodzieży w Lizbonie odbywały się w dniach 1-6 sierpnia 2023 roku pod hasłem: „Maryja wstała i poszła z pośpiechem” (Łk 1,39). Po blisko rocznym okresie przygotowań i formacji grupa kilkudziesięciu członków Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego Inspektorii Pilskiej również wstała, wsiadła do samolotu i po prawie dwudziestu trzech godzinach podróży dotarła do domu salezjańskiego w stolicy Portugalii, centrum WYD Don Bosco 23.
Oto relacja jednej z uczestniczek tego święta młodych!
Światowe Dni Młodzieży były moim małym marzeniem, od kiedy w 2016 roku pierwszy raz o nich usłyszałam. To wtedy gościłam u siebie dwie dziewczyny z Gruzji, które przyjechały wówczas na ŚDM do Krakowa. Stały się one dla mnie świadectwem wiary, żywego Kościoła młodych ludzi. Pierwszy raz poczułam, że to my-młodzi jesteśmy tym, co pobudza Go do życia. Wtedy nie przypuszczałam, że siedem lat później sama będę uczestniczyć w wydarzeniu, które będzie dla mnie najdoskonalszym obrazem wspólnoty.
W 2022 roku myśl o Światowych Dniach Młodzieży znowu powróciła, tym razem przeradzając się jednak w działanie. Na Salezjańskiej Pielgrzymce Ewangelizacyjnej, bez żadnych nadziei na dalszy rozwój tego pomysłu, zapytałam ks. Krzysztofa Tomeczkowskiego SDB, czy organizuje wyjazd do Lizbony na ŚDM. Ku mojemu zadowoleniu, okazało się, że jest on na etapie planowania. Szansa na doświadczenie Kościoła młodych stawała się coraz bardziej realna.
I tak w 2023 roku, a dokładnie 31 lipca wylecieliśmy do Lizbony. Młodzi ludzie z Konina, Rumi, Debrzna, Bydgoszczy, Piły, Gryfina, a nawet Warszawy czy Paryża, zebrali się razem, dając świadectwo ducha wiary. Mimo, iż nasza grupa nie była duża, bo liczyła jedynie 38 osób, to ten fakt pokazał mi, że Duch jest nadal obecny w młodych ludziach z całej Polski.
Już sam przyjazd do szkoły salezjańskiej, która na kilka dni stała się naszym domem był czymś, co na długo zostanie mi w pamięci. Dwa tysiące pełnych życia ludzi, ze wszystkich krańców świata, przywitało nas z uśmiechem. Nigdy nie widziałam tylu osób, które cieszyłyby się z możliwości brania udziału w tego typu doświadczeniu.
Czymś, co jeszcze dokładniej oddało salezjańskiego ducha, był SYM Festival, czyli spotkanie Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego. Wtedy nie tylko osoby z naszej placówki, ale i ze wszystkich domów salezjańskich rozsianych wokół Lizbony, zgromadziły się razem, początkowo bawiąc się i integrując, a kończąc na wspólnej adoracji. Widać było, że wszyscy mamy wspólny cel, do którego dążymy, że wiemy po co się tam zgromadziliśmy. Całe boisko młodych skupionych na adoracji to obraz, który na długo zostanie w mojej pamięci.
Zwieńczeniem tego boskiego dzieła Światowych Dniach Młodzieży było całonocne czuwanie. Pełne sektory ludzi, którzy zebrali się w jednym celu – by wspólnie się modlić. Doświadczenie tak unikatowe, że trudne do opisania słowami. Tyle narodowości i ludzi z różnych części świata, spotkało się w jednym miejscu, by dać świadectwo i samemu umocnić swoją wiarę, widząc innych.
Nie mogłabym nie wspomnieć o mojej ulubionej Mszy Świętej, która odbyła się w Fatimie. Ktoś powiedziałby, że to przez fakt braku bariery językowej, gdyż była odprawiana po angielsku, a nie jak zazwyczaj po portugalsku. Moim zdaniem to ta szczególna obecność Maryi, spowodowała, że ta Eucharystia stała się czymś wyjątkowym. Pokazała mi ona, czy faktycznie tak dobrze znam strukturę Mszy Świętej, czy jestem w nią tak zaangażowana jak powinnam.
W dzisiejszych czasach często trudno dostrzec młodych w Kościele. Zdawać by się mogło, że może zniknęli gdzieś w tłumie tych, którzy aktywniej działają dla dobra wspólnoty. Faktycznie, nas-młodych, jest w Kościele coraz mniej, przestaje być to „modne”, „fajne”, zwyczajnie atrakcyjne, chociaż tylko na pierwszy rzut oka. Dlatego właśnie to doświadczenie jedności w Bogu, czy to we wspólnocie salezjańskiej, czy w tej uformowanej z uczestników Światowych Dni Młodzieży, było dla mnie tak cenne.
Julia
Swoimi przemyśleniami związanymi z czasem Światowych Dni Młodzieży i tym, co najbardziej w nich dotknęło, dzieli się także Ania:
- nauka budowania jedności wokół siebie – tworzyć i jednoczyć sobie ludzie, Chrystus jednoczy a szatan dzieli;
- Orędzie Fatimskie i przesłanie o odmawianiu codziennie Różańca w intencji pokoju na świecie i o nawrócenie Rosji;
- Jaśnieć, Słuchać, Nie lękać się – przesłanie Ojca Świętego Franciszka, by życie chrześcijanina nie było tak jak świat, sterowane lękiem;
- dojrzewanie i pogłębianie swojego powołania do małżeństwa i macierzyństwa, jego pielęgnacja w codzienności już tu i teraz.
fot. ks. Krzysztof Tomeczkowski SDB i inni
